"Wierni mają prawo (...) a niekiedy nawet obowiązek wyjawiania swojego zdania swiętym pasterzom w sprawach dotyczących dobra Kosciola, oraz - zachowując nienaruszalnosc wiary i obyczajow, szacunek wobec pasterzy, biorąc pod uwagę wspolny pozytek i godnosc osoby - podawania go do wiadomosci innym wiernym" (Kanon 212, 3).

"Komunikacja, zarowno wewnątrz koscielnej wspolnoty, jak i Kosciola ze swiatem, musi odznaczac się przejrzystoscią (...) Komunikacja ta winna prowadzic do konstruktywnego dialogu, ktory będzie sprzyjal ksztaltowaniu się w chrzescijanskiej wspolnocie opinii publicznej opartej na rzetelnej informacji i zdolnej do rozeznawania problemow." (Ojciec Swięty Jan Pawel II , List Apostolski "Szybki rozwoj" 24.1.05 nr 12)

Drugie oblicze Koscielnego Wymiaru Sprawiedliwosci

Proces przed Sądem Pierwszej Instancji

 1. Sąd kolegialny: Dekretem z 26 maja 1998 Prefekt Swiętej Kongregacji Doktryny Wiary ustanowil Trybunal Apostolski pierwszej instancji, w skladzie: wielebny mons. Joaquin LLOBELL, Przewodniczący Kolegium Sędziowskiego, Sędzia Sledczy i Ponent, "Opus Dei"; Wielebny Mons. Domenico MOGAVERO i wielebny O. Giuseppe Angelo URRU, dominikanin, w celu wytoczenia karnego procesu kanonicznego przeciwko Ojcu Andrei d'Ascanio, kapucyna. Promotor Sprawiedliwosci (Oskarzyciel) Ksiądz Pier Giorgio MARCUZZI, salezjanin. Obronca (Patron) Ksiądz Ennio INNOCENTI.

2. Proces: Po dlugim, szczegolowym, doglębnym i obiektywnym badaniu sprawy, trwającym prawie pięc las, Proces zakonczyl się - jak wynika z Wyroku Pierwszej Instancji z 16 kwietnia 2002 roku, opublikowanego 27 wrzesnia 2002 - oczyszczeniem z zarzutow dotyczących wszystkich przestępstw z braku moralnej pewnosci, co do winy Ojca Andrei. Ani jeden zarzut nie zostal udowodniony, stwierdzono, ze fakty zarzucane Ojcu Andrei nie mialy miejsca.

Za to w wyroku wyraznie wskazano osoby odpowiedzialne za "zmowę" na szkodę Ojca Andrei D'Ascanio.

3. Dla lepszego zrozumienia, co znaczy ow wyrok, calkowicie uniewinniający, warto podkreslic przynajmniej następujące aspekty kluczowe:

a) Wyrok ow, obszerne studium skladające się ze 121 stron, jest bardzo wywazony i odzwierciedla niezwyklą wrazliwosc, szczerosc, moralną silę i doglębną konsekwencję ze strony Skladu Sędziowskiego.

b) Sąd wymienia, z wielką uczciwoscią, dlugą listę "szczegolnych" trudnosci, ktore nalezalo pokonac, aby dojsc do obiektywnego obrazu wydarzen, przede wszystkim z powodu okreslonych postaw i naciskow - takze ze strony niektorych osobistosci koscielnych - zmierzających, za wszelką cenę, do "jednokierunkowego" obwiniania Ojca Andrei:

"(.) Kongregacja Doktryny Wiary (.) az do rozpoczęcia procesu, wysluchala wylącznie oskarzycieli, ktorych wiarygodnosc usilnie wspieral J.E. Giuseppe Molinari, Arcybiskup Koadiutor w L'Aquila, zaprzyjazniony z glownymi oskarzycielami, a za ich posrednictwem, takze z pozostalymi"(z wyroku uniewinniającego).

c) Nalezy docenic uczciwosc i odwagę Kolegium sędziowskiego, ktore bylo w pelni swiadome faktu, ze ow wyrok uniewinniający nie spodoba się "na gorze". W rzeczy samej, natychmiast wniesiono apelację od wyroku uniewinniającego, i wytoczono kolejny proces drugiej instancji.

Zaczyna się kalwaria koscielnego wymiaru sprawiedliwosci, na ktorą wstępuje Ojciec Andrea D'Ascanio.

Nawiasem mowiąc: J.E. Giuseppe Molinari i ci sami oskarzyciele, przeczuwając, ze proces zamknie się korzystnie dla Ojca Andrei D'Ascanio, wytaczają przeciwko niemu i Bialej Armii dwa kolejne procesy: jeden przed Sądem Cywilnym w L'Aquila, aby odebrac Apostolatowi siedzibę przy Kosciele Swiętej Apolonii (S. Maria delle Bone Novelle), ktorą poprzedni Arcybiskup oddal w dwudziestoletnią dzierzawę. Drugi proces przeciwko "organizacji przestępczej" wytoczono przed Sądem Karnym w L'Aquila. Rownoczesnie. Ojciec Andrea musial stawic się rowniez przed Sądem dla Nieletnich. W tym samym czasie musial stawic czolo najbardziej absurdalnym oskarzeniom, i to na cztery fronty.

Omowimy pokrotce owe procesy, po kolei, zaczynając od drugiego procesu koscielnego.

 

Proces przed Sądem Drugiej Instancji: Drugie Oblicze Koscielnego Wymiaru Sprawiedliwosci

1. Wstęp

a) Promotor Sprawiedliwosci proponuje apelację od wyroku.

Pomimo Wyroku Sądu Pierwszej Instancji, ktory calkowicie uniewinnil Ojca Andreę D'Ascanio, Promotor Sprawiedliwosci, Ksiądz Pier Giorgio Marcuzzi, salezjanin, dnia 30 wrzesnia 2002 roku (zaledwie dwa dni po ogloszeniu Pierwszego Wyroku) sklada Apelację do Trybunalu Apostolskiego Kongregacji Doktryny Wiary (tego samego organu sprawiedliwosci KDW, ktory dopiero co wydal wyrok uniewinniający).

Co ciekawe, Ksiądz Pier Giorgio Marcuzzi, w procesie, ktory wlasnie się zakonczyl, nie zglosil zadnych zastrzezen, co do argumentacji Obrony.

b) Apelacja zostaje przyjęta

Moderator Kongregacji Doktryny Wiary przyjąl Apelację Promotora Sprawiedliwosci i Dekretem z 24 pazdziernika 2002 ustanowil Trybunal Apostolski Drugiej Instancji, w skladzie Wielebny Mons. Edoardo DAVINO, Przewodniczący Kolegium Sędziowskiego, Sledczy i Ponent; Wielebny Mons. Brian Edwin FERME i Wielebny Sabino ARDITO, salezjanin, Ksiądz Pier Giorgio MARCUZZI Promotor Sprawiedliwosci (Oskarzyciel) celem wytoczenia karnego procesu kanonicznego Drugiej Instancji przeciwko Ojcu Andrei D'Ascanio.

O adwokacie obrony będzie mowa w dalszej częsci.

 

2. Anomalie procedury KDW

 Ten sam organ sądownictwa Kongregacji Doktryny Wiary, przy interwencji najwyzszych dostojnikow dykasterium, sklada do samego siebie apelację, aby przystąpic do nowego orzeczenia w sprawie, w ktorej wydano wyrok "prawomocny, niepodwazalny i ktoremu nadano klauzulę natychmiastowej wykonalnosci", odmawiając skorzystania ze slusznego prawa zwrocenia się do nadrzędnego organu Sygnatury Apostolskiej. Taka procedura jest zaskakująca i niewytlumaczalna pod względem sądowym, moralnym i etycznym.

W procesie apelacyjnym, podczas postępowania nieprawidlowego pod względem sądowym, nominację na Promotora Sprawiedliwosci (Oskarzyciela) ponownie uzyskuje ksiądz Pier Giorgio Marcuzzi, salezjanin, ktory pelnil tę samą funkcję w procesie pierwszej instancji. Będzie musial zrezygnowac z pelnienia tej funkcji z powodu powaznych problemow zdrowotnych. Zmarl 12 kwietnia 2003 roku, a zastąpil go Jezuita, Ojciec Janusz Kowal.

Nowy Trybunal od samego początku wyjawil uczucia, ktore mu przyswiecaly, w związku z wyborem Patrona (Obroncy) Ojca Andrei D'Ascania i ciągle domagal się pieniędzy.

 

3. Wybor Patrona (Adwokata Obrony)

Trybunal pyta Ojca Andreę D'Ascanio o nazwisko Patrona, ktory podejmie się jego obrony:

Watykan,                                                                              piątek 15 listopada 2002

Wielebny O. Andrea D'Ascanio,

z upowaznienia Przewodniczącego Trybunalu, doręczam poswiadczoną kopię DEKRETU Przewodniczącego, w ktorym przyznano Ojcu trzydziesci dni na powiadomienie Trybunalu dotyczące nazwiska Obroncy w Sprawie Apelacyjnej oraz jego adresu.

Z powazaniem,                                                                                   ks. Mario Ugolini, Notariusz

Ojciec Andrea D'Ascanio odpowiada

Maryja, Krolowa Zwycięska!                                                                         4 grudnia 2002

(.) Proponuję, aby moim patronem i obroncą byl wielebny mons. prof. Annibale ILARI. (.). Mieszka na plebanii bazyliki Sw. Jana na Lateranie: Piazza S. Giovanni in Laterano, 4 - Citta del Vaticano.

Lączę wyrazy szacunku.                                 O. Andrea D'Ascanio

Trybynal odmawia mianowania proponowanego obroncy:

   Watykan                                                                   sobota 21 grudnia 2002

Wielebny Ojcze Andrea,

z upowaznienia Przewodniczącego niniejszym informuję, iz trybunal nie uwaza za stosowne, aby Mons. Annibale ILARI zająl się obroną Ojca w przedmiotowej sprawie, ze względu na jego szacowny wiek. (.)Przewodniczący Trybunalu udziela Ojcu okres 15 dni na przedstawienie nowego Obroncy, licząc od dnia doręczenia niniejszej notyfikacji. Po uplywie tego terminu Trybunal mianuje obroncę z urzędu, ktoremu Ojciec wyplaci nalezne honorarium.

Tytulem informacji, Trybunal sygnalizuje nazwiska dwoch mozliwych Adwokatow, sposrod ktorych moze Ojciec wybrac jednego do wykonania powyzszego zadania. Są to:

- O. KOWAL Janusz, S.J.; - O. PIACENTINI Ernesto, O.F.M. Conv.

(.)W imieniu swoim i Przewodniczącego Trybunalu skladam najlepsze zyczenia z okazji Swiąt Bozego Narodzenia i Nowego Roku

Ks. Mauro Ugolini, Notariusz

Oto pojawia się w zarysie intencja Przewodniczącego, Wielebnego Mons. Davino: Ojciec Andrea ma stawic czolo procesowi w asyscie obroncy z urzędu, będącego dla Trybunalu osobą pewną i zaufaną, ktoremu ma "wyplacic nalezne honorarium". Podkreslamy ten wlasnie aspekt, jako ze wątek "honorariow", jak zobaczymy, będzie się przewijal dosc często.

Odpowiedz Ojca Andrei D'Ascanio:

"Maryja, Krolowa Zwycięska!                       7 stycznia 2003

Ekscelencjo,

Odpowiadam na list adresowany do mnie i opatrzony podpisem Ks. Mario Ugoliniego, w ktorym powiadamia się mnie, ze Trybunal nie uwaza za stosowne "aby Mons. Annibale Ilari zająl się moją obroną (.) ze względu na swoj szacowny wiek".

Nie wyrazam zgody na wyznaczenie Adwokata z urzędu i ponownie proponuję, aby moją obroną zająl się Mons. Ilari, ktory jest osobą kompetentną i powszechnie znaną ze swej dzialalnosci, dzięki licznym badaniom i publikacjom.

Nie rozumiem, dlaczego "szacowny wiek" mialby stanowic przeszkodę, skoro Jego Swiątobliwosc Jan Pawel II jest w tym samym wieku i mając 82 lata, prowadzi Kosciol powszechny. Dlaczego Adwokat w tym samym wieku nie moglby bronic brata zakonnego w procesie sądowym?

Dziękuję za zyczenia, ktore z serca odwzajemniam i zalączam wyrazy szacunku.

                                                                                                     Ojciec Andrea D'Ascanio

Trybunal utrzymal poprzednie stanowisko:

Wielebny O. Andrea,

(.) Trybunal nie uwaza wymienionych powodow za wystarczające, aby Mons. Annibale Ilari zostal zatwierdzony, jako Ojca Adwokat i Patron, dlatego ponawia poprzednią notyfikację.

Niemniej jednak Przewodniczący Trybunalu, celem przedstawienia nowego Patrona i Adwokata, przyznaje Ojcu okres dodatkowych 15 dni, licząc od dnia doręczenia niniejszej notyfikacji.

Po bezskutecznym uplywie tego terminu, Trybunal mianuje obroncę z urzędu, ktoremu Ojciec wyplaci nalezne honorarium.

Ponadto, Przewodniczący trybunalu, zgodnie z kanonem 1455, § 3 Kodeksu Prawa Kanonicznego, zobowiązuje Ojca do dotrzymania tajemnicy, jesli chodzi o przedmiot Sprawy jak rowniez o wszystkie aspekty dotyczące toczącego się postępowania.

Z powazaniem                                                                                Ks. Mario Ugolini, Notariusz

Byc poslusznym, placic. I milczec, zgodnie z kanonem 1455, §3, ktory brzmi:

".Co więcej, ilekroc charakter sprawy lub dowodow jest taki, ze z rozpowszechnienia akt lub dowodow zagrozona bylaby slawa innych lub moglaby powstac przyczyna nieporozumien lub zgorszenie, względnie inna tego rodzaju niedogodnosc, sędzia moze zobowiązac przysięgą swiadkow, bieglych, strony, ich adwokatow lub pelnomocnikow, do zachowania tajemnicy".

 W odniesieniu do kanonu  1455, §3, trudno zrozmiec jaki sens ma powolywanie się na ow artykul Kodeksu Prawa Kanonicznego, skoro Ojciec Andrea D'Ascanio NIGDY nie zostal wezwany przez Trybunal i nigdy takiej przysięgi nie skladal.

Ojciec Andrea D'Ascanio nigdy nie spotkal się z sędzią, przed ktorym powinien byl zlozyc przysięgę, więc wlasciwie to go nie obowiązywalo.

Ojciec Andrea D'Ascanio znalazl Adwokata, ktory byl gotow podjąc się jego obrony i w przeddzien uplywu wyznaczonego terminu powiadomil Przewodniczącego Trybunalu:

 "Maryja, Krolowa Zwycięska!"                                                                  4 lutego 2003

Ekscelencjo!

W odpowiedzi na notyfikację Mons. Mario Ugoliniego z dnia 18 stycznia 2003, doręczoną mi 20 dnia tegoz miesiąca, proponuję, aby moim patronem i obronca byl Wielebny O. Settimio MARONCELLI ofm, Funkcjonariusz Kongregacji do Spraw Duchowienstwa i profesor wydzialu Prawa Kanonicznego Papieskiego Ateneum "Antonianum", zamieszkaly przy via Merulana 124b - 00185 Roma.

Z powazaniem O. Andrea D'Ascanio.

List polecony dotarl pocztą z niewielkim opoznieniem. Tymczasem Przewodniczący Mons. Davino wyslal "Stronie Pozwanej" Dekret tresci następującej:

Swięta Kongregacja Doktryny Wiary

Watykan,                                                                           Piątek 14 lutego 2003

W imię Boze.

Uwzględnia się następujące okolicznosci:

 - uplynąl termin 15 dni, wyznaczony Stronie Pozwanej na przedstawienie Patrona (.);

- uplynąl termin dodatkowy 15 dni na przedstawienie Patrona Pozwanego (.)

Wydaje się

DEKRET

Aby obroncą z urzędu Strony Pozwanej zostal Wielebny O. Janusz  KOWAL, S.J.

(.) nakazuje się Pozwanemu wyplacic nalezne honorarium wyzej wymienionemu patronowi z urzędu.                                                           J.E. Mons. + Edoardo Davino (Przewodniczący).

Odpowiedz "Strony Pozwanej"

"Maryja, Krolowa Zwycięska!"                                                                        15 lutego 2003

Ekscelencjo,

(.) Pragnę nadmienic, ze dnia 4 lutego 2003 roku wyslalem list polecony z potwierdzeniem odbioru adresowany do Jego Ekscelencji, w ktorym to liscie podalem nazwisko mojego Obroncy, w osobie Wielebnego Ojca Settimio Maroncelli ofm.

W zalączeniu przesylam potwierdzenie nadania i odbioru listu poleconego oraz kopię listu.

Z powazaniem                                                                                        P. Andrea D'Ascanio

J.E. Mons. Davino musial zaakceptowac zaufanego Obroncę, po tym jak potwierdzily się początkowe przypuszczenia: jego intencją bylo, aby Ojciec Andrea D'Ascanio stanąl przed sądem w asyscie obroncy z urzędu, calkowicie podporządkowanego Trybunalowi i wyznaczonego juz od samego początku.

Co ciekawe, kiedy O. Janusz Kowal, jezuita, nie mogl zostac Obroncą Ojca Andrei D'Ascanio, zostal mianowany Promotorem Sprawiedliwosci, czyli jego publicznym oskarzycielem. Doprawdy, wydarzenia związane z tym procesem przybraly zadziwiający obrot.

Po udokumentowaniu zdarzen dotyczących "obroncy", ktory z marszu zamienil się w "oskarzyciela", rozpatrzymy kolejny aspekt, przytaczając fragmenty obfitej korespondencji.

 

4. Nieustanne ządania pienięzne ze strony Przewodniczącego Trybunalu

a) Przewodniczący ząda od O. Andrei D'Ascanio sumy 5.000,00 euro

 

Swięta Kongregacja Doktryny Wiary

Watykan                                                                                  sobota 29 marca 2003

(.) Przewodniczący Trybunalu, po zapoznaniu się z wyrokiem Sądu Pierwszej Instancji ogloszonym 27 wrzesnia 2002 roku, na mocy kanonu 1650 §2 del Kodeksu Prawa Kanonicznego, nakazuje O. Andrei D'Ascanio OFMCapp, zaplatę depozytu zabezpieczającego w kwocie 5,000,00 (pięc tysięcy) euro, w terminie piętnastu dni od doręczenia niniejszej decyzji. Wplaty nalezy dokonac nieprzenoszalnym czekiem obiegowym wystawionym na: "Kongregację Doktryn Wiary - Trybunal". Czek nalezy dostarczyc Notariuszowi tutejszej Kancelarii.

Z powazaniem.                                                                      Ks. Mario Ugolini, Notariusz

Oto cytowany kanon:

Kanon 1650: - § 2. Sędzia, ktory wydal wyrok, w wypadku zlozenia apelacji, takze sędzia apelacyjny, mogą z urzędu lub na prosbę stron, nakazac tymczasowe wykonanie wyroku, ktory jeszcze nie przeszedl w stan rzeczy osądzonej, po zlozeniu, w razie potrzeby, odpowiednich kaucji, jezeli chodzi o wyplaty, czyli swiadczenia, przeznaczone na konieczne utrzymanie lub nagli inna sluszna przyczyna.

Zatem, kaucja przewidziana w kanonie, jesli nie zostanie podana "inna sluszna przyczyna" moze byc "nakazana z urzędu" tylko w przypadku "swiadczenia przeznaczonego na konieczne utrzymanie" strony, ktora domaga się tejze kaucji.

Z tego wynika, ze Ojciec Andrea D'Ascanio mial zaplacic powyzszą kwotę 5.000 ? na "konieczne utrzymanie"  Trybunalu.

Jest to początek zwięzlej korespondencji "pozwanego", ktory domaga się konkretnego uzasadnienia ządan Trybunalu. Z kolei Trybunal ciągle ponawia ządania nie udzielając jakichkolwiek wyjasnien:

Ojciec Andrea D'Ascanio  odpowiada

                                                                                                                        10 kwietnia 2003

Ekscelencjo,

(.) w pismie z dnia 29 marca 2003, zaządano ode mnie zaplaty, w terminie 15 dni od notyfikacji, kwoty 5.000,00 ? (.). Proszę o uzasadnienie powyzszego nakazu wplaty kaucji zabezpieczającej.

Z powazaniem

Trybunal nie podaje zadnego uzasadnienia, ograniczając się do ponownego ządania zaplaty 5.000 euro:

Swięta Kongregacja Doktryny Wiary

Watykan, sobota 29 marca 2003

(.) Na koniec Przewodniczący Trybunalu, po zapoznaniu się z wyrokiem Sądu Pierwszej Instancji ogloszonym 27 wrzesnia 2002, na mocy kanonu 1650, § 2 Kodeksu Prawa Kanonicznego nakazuje O. Andrei D'Ascanio OFMCapp. zaplatę kaucji zabezpieczającej w kwocie 5.000,00 (pięc tysięcy) euro, w terminie piętnastu dni od doręczenia niniejszego pisma.

Z powazaniem                                                                    Ks. Mauro Ugolini, Notariusz

Jako ze O. Andrea D'Ascanio nie dokonal wplaty, Przewodniczący Trybunalu ponowil ządania raz jeszcze:

Swięta Kongregacja Doktryny Wiary

Watykan                                                                             poniedzialek 26 maja 2003

Wielebny Ojcze,

(.)Przewodniczący Trybunalu, J.E. Mons. Eduardo Davino (..) przypomina o obowiązku zlozenia depozytu zabezpieczającego w kwocie 5.000,00 (pięc tysięcy) euro.

W oczekiwaniu na odpowiedz, zalączam wyrazy szacunku.              

Ksiądz Mauro Ugolini, Notarius

O. Andrea D'Ascanio ponownie prosi o uzasadnienie ządan:

                                                                                                                          Rzym, 11 czerwca 2003

(.) W odpowiedzi na pismo z 26 maja b.r. (.) uprzejmie proszę o uzasadnienie, z jakiego tytulu mialbym przelac ządaną sumę (5.000,00: pięc tysięcy euro).

Nie pojmuję, dlaczego wspomniana suma mialaby odnosic się do kanonu 1650, skoro wyrok uniewinniający pierwszej instancji zostal zaskarzony przez promotora sprawiedliwosci.

Dalsze ządania:

Swięta Kongregacja Doktryny Wiary

Watykan                                                                           sroda 25 czerwca 2003

Wielebny Ojcze,

z upowaznienia Przewodniczącego Trybunalu Apostolskiego podaję do wiadomosci, w odpowiedzi na pismo Ojca z 11 czerwca 2003, ze kwota 5.000,00 (pięciu tysięcy euro) jest nalezna zgodnie z ustaleniami wyroku pierwszej instancji w przedmiotowej Sprawie karnej, wydanym dnia 27 wrzesnia 2002 (str. 115), ktory to Wyrok, bez względu na to czy zostanie utrzymany w mocy czy zmieniony, zachowuje wszystkie skutki, jesli chodzi o koszty.

Z powazaniem                                                                             ks. Mauro Ugolini, Notariusz

Wreszcie udalo się uzyskac wyjasnienie dotyczące ządanej kwoty 5.000 ?. Ządania te mialyby się opierac na następującym zapisie wyroku uniewinniającego pierwszej instancji, ze str. 115:

  "W Panstwie Watykanskim strony oplacają koszty sądowe na zasadzie odpowiedzialnosci strony przegrywającej (por. Kodeks Postępowania Cywilnego, 1° maja 1946, art. 23). Stosując powyzsze kryterium w przedmiotowej sprawie (por. kanony 19, 221 § 1, 1752), Trybunal zasądza od Archidiecezji w L'Aquila - ktora jest glownym przegrywającym, ze względu na fakt, iz sprawa w Kongregacji Doktryny Wiary zostala wszczęta na wniosek J.E. Giuseppe Molinariego - zaplacenie 4/5 kwoty, ktora zostanie ustalona przez wlasciwy organ KDW jako calkowita kwota kosztow sądowych wyroku pierwszej instancji, zas od O. Andrea D'Ascanio (lub od Bialej Armii, a w następnej kolejnosci od Zgromadzenia Braci Mniejszych Kapucynow), jako ze ponosi on odpowiedzialnosc znacznie mniejszą, zasądza zaplacenie pozostalej częsci, a mianowicie 1/5 tychze kosztow". (Z wyroku uniewinniającego Pierwszej Instancji).

Nie mozna zrozumiec, dlaczego Trybunal od początku nie udzielil tego wyjasnienia, ktore nie jest prawidlowe pod względem prawnym. Zostalo to wykazane przed najwyzszymi Wladzami Kongregacji Doktryny Wiary:

Rzym, 28 czerwca 2003

          "(.) Nalegalem, aby Kolegium Sędziowskie sprecyzowalo tytul powyzszej platnosci.

         Nadmieniam, ze moją intencją nie bylo uniknięcie platnosci, a jedynie zrozumienie logiki, przyswiecającej ządaniu uiszczenia tejze platnosci. (.)

         Spodziewalem się - jako ze w grę wchodzi apelacja, ktorej przedmiot zresztą nie zostal jeszcze sprecyzowany - iz z racji orzeczenia pierwszej instancji, korzystnego dla Ojca Andrei D'Ascanio, decyzja dotycząca kosztow zostanie zawieszona az do zakonczenia postępowania apelacyjnego.

         Albowiem, zgodnie z przepisami prawa (...) w przypadku zastosowania kanonu 1650, byloby rzeczą logiczną, aby Kolegium Sędziowskie wydalo postanowienie, dotyczące zarowno Ojca Andrei D'Ascanio, jak i pozostalych podmiotow uznanych za zobowiązane do zaplacenia pozostalych czterech piątych calej sumy.

         Takie postanowienie odsunęloby jakiekolwiek podejrzenia, co do stronniczosci w tejze sprawie. (.)".

Odpowiedz potwierdza postępowanie i ządania Trybunalu:

Congregatio pro Doctrina Fidei

                                                                                    Watykan, 17 lipca 2003

".obowiązek zaplacenia powyzszej sumy ma swoj tytul prawny w tymze Wyroku Pierwszej Instancji, ktory to Wyrok, bez względu na to czy zostanie utrzymany w mocy czy zmieniony, zachowuje wszystkie skutki prawne, jesli chodzi o koszty.

Wobec tego (.) potwierdzam ządanie Przewodniczącego dotyczące zaplacenia sumy

5.000,00 (pięciu tysięcy) euro i proszę o niezwloczne wykonanie przedmiotowego orzeczenia (.)".

Nie udzielono odpowiedzi na zadane pytania, przede wszystkim w sprawie braku "postanowienia, dotyczącego zarowno Ojca Andrei D'Ascanio, jak i pozostalych podmiotow uznanych za zobowiązane do zaplacenia pozostalych czterech piątych calej sumy. (czyli J.E. Giuseppe Molinariego), tak, aby odsunąc " jakiekolwiek podejrzenia, co do stronniczosci w tejze sprawie"

Ukazując kolejne anomalie w postępowaniu Trybunalu Kongregacji Doktryny Wiary, O. Andrea D'Ascanio dostarcza Notariuszowi Kancelarii "depozyt zabezpieczający" w kwocie 5.000,00 (pięciu tysięcy) euro, i na tym konczy się ta przykra sprawa.

Pierwsza, ale nie ostatnia

b) Przewodniczący ząda od "pozwanego"  O. Andrei D'Ascanio 10.000 (dziesięc tysięcy) euro

Dnia 6 listopada 2004 O. Settimio Maroncelli, adwokat obrony, prosi J.E. Mons. Davino o odroczenie terminu zlozenia dokumentow obrony w sprawie O. Andrei D'Ascanio, w liscie, w ktorym wyjasnia, ze nie mogl przedstawic wspomnianej dokumentacji w przewidzianym terminie "z powodu incydentu rownie przykrego, jak niezawinionego, związanego z komputerem: wirus zniszczyl doslownie wszystkie PLIKI znajdujące się w pamięci komputera, między innymi, niestety, byl rowniez plik dotyczący obrony Wielebnego O. Andrei D'Ascanio ."

Szanowne Kolegium Sędziowskie przyjmuje prosbę, za cenę 10.000 (dziesięciu tysięcy) euro

"Niniejszym zostaje przyjęty wniosek Wielebnego Obroncy, wyznaczając ostateczną i nieprzekraczalną datę 2 stycznia 2005 (.) Ze względu na przedluzający się czas postępowania, Kolegium Sędziowskie postanawia rowniez nalozyc kaucję wysokosci 10.000,00 (dziesięc tysięcy) euro, ktorą pozwany winien wplacic do Trybunalu Apostolskiego przy Kongregacji Doktryny Wiary w ciągu 30 dni od notyfikacji.

Mons. + Eduardo DAVINO (podpis)

Mons. Brian Edwin FERME (podpis)

Ks. Sabino ARDITO, salezjanin (podpis)

Watykan, 08 listopada 2004

Il "Convenuto", in data 02 dicembre 2004, risponde chiedendo una legittima spiegazione a questa nuova richiesta di denaro:                                                                                         

 "(.) Pokornie proszę o stosowne wyjasnienie tytulu prawnego zaplacenia wspomnianej kaucji, na obecnym etapie procesu...

J.E. Mons. Davino,  Przewodniczący Trybunalu, odpowiada w sposob następujący

"Swięta Kongregacja Doktryny Wiary

Watykan,                                                                                    10 grudnia 200

(.) Do Najwyzszego Trybunalu Apostolskiego wplynęlo pismo z 02.12.2004, w ktorym przedstawil Ojciec rozne okolicznosci i zastrzezenia podwazające koniecznosc niezwlocznego zaplacenia kaucji 10.000,00 (dziesięciu tysięcy) euro, ustalonej dnia 8 listopada 2004

Wobec powyzszego uprzejmie informuję, ze:

- nakaz uiszczenia kaucji, jak kazde inne postanowienie sądowe, podlega niezwlocznemu wykonaniu ze strony adresatow;

- tytul prawny kaucji stanowi samo postanowienie, ktore ją naklada, na mocy przepisow Kodeksu Prawa Kanonicznego.

 W związku z tym potwierdzam wszystkie elementy decyzji trybunalu, podjętej dnia 8 listopada 2004 i przypominam, ze ostateczny termin zaplacenia kaucji uplywa w nieprzekraczalnym terminie 18 grudnia 2004.

(.) Ponadto przypominam o koniecznosci wykonania w trybie natychmiastowym kazdego przyszlego rozporządzenia, wydanego w ramach pelnionych funkcji przez Najwyzszy Trybunal Apostolski, będący wykwalifikowanym i w pelni uprawnionym podmiotem wymiaru sprawiedliwosci.

                                                                                      + Eduardo Davino, Przewodniczący i Ponent"

Byc poslusznym, milczec, placic: "niezwlocznie", "nieodwolanie", "w trybie natychmiastowym".

J.E. Wielebny Mons. Davino - jako jedynej argumentacji "prawnej", uzywa stwierdzenia, ze jest Przewodniczącym "Najwyzszego Trybunalu Apostolskiego, będącego wykwalifikowanym i w pelni uprawnionym podmiotem wymiaru sprawiedliwosci.

"Pozwany" dostarcza czek na kwotę 10.000 (dziesięciu tysięcy) euro, ktorego się tak "nieodwolalnie" ząda. 

c) Trybunal ząda od "oskarzonego" następnych 12.000,00  (dwunastu tysięcy) euro

Jest to ostatnie rozporządzenie Najwyzszego Trybunalu Apostolskiego, z nakazem wobec "Pozwanego", ktory z chwilą podpisania wyroku zamienil się w "oskarzonego":

"Koszty procesowe, obciązające oskarzonego, wynoszą 22.000,00 (dwadziescia dwa tysiące) euro. Platnosci na rzecz trybunalu nalezy dokonac w ciągu miesiąca od notyfikacji niniejszego Wyroku, po odliczeniu sumy 10.000,00 (dziesięciu tysięcy) euro, ktora juz zostala zaplacona.

Przekazac do wiadomosci osobom uprawnionym.

Watykan, 1 lutego 2005

Mons. + Eduardo DAVINO (podpis)

Sędzia Mons. Brian Edwin FERME (podpis)

Sędzia Ks. Sabino ARDITO, salezjanin (podpis)

Ow drugi proces zacząl się ządaniem zaplacenia 5.000 ?, potem pojawilo się ządanie dotyczące zaplacenia 10.000, a na koniec zaządano jeszcze 12.000 euro. Lącznie 27.000,00 (dwadziescia siedem tysięcy) euro.

Międzynarodowy Komitet pro Padre Andrea D'Ascanio wkrotce przeanalizuje, zdanie po zdaniu, wyrok skazujący wydany w owym kosztowym procesie apelacyjnym.